Rewalidacja prowadzona w szkołach przysposabiających do zawodu jest systemem wychowania, nauczania i leczenia niepełnosprawnych dzieci i młodzieży. Jest to proces mający na celu przywrócenie zdrowia tymże osobom, które zostały go pozbawione w jednym lub też w wielu zakresach. Rewalidację można określić jako wychowanie specjalne jednostek upośledzonych, które zmierza do najpełniejszego ich rozwoju.
Zasady rewalidacji
Zasada pomocy – polega na dbałości o aktywność fizyczną osoby niepełnosprawnej, usamodzielnienia go oraz do kształtowania atmosfery i odpowiednich warunków wychowawczych w środowisku.
Zasada akceptacji – polega na kształtowaniu stosunku społeczeństwa do osób niepełnosprawnych umysłowo, aby uznając trudności rozwojowe osób niepełnosprawnych, nie zaniedbać wszelkich form opieki i pomocy dla nich.
Zasada indywidualizacji- polega na dostosowaniu nauczania do właściwości indywidualnych u dziecka oraz uwzględnienie celu, jakie dziecko sobie wybrało.
Zasada współpracy z rodziną – polega na wspólnym i uzgodnionym działaniu szkoły i domu, aby wspomagać każdy wysiłek dziecka w drodze do jego rozwoju.
Zasada terapii – polega na poznaniu dziecka i opracowaniu diagnozy, a następnie na wspólnej pracy ze środowiskiem, aby polepszyć jego sytuację.
Podstawy rewalidacji
Rewalidacja posiada wiele podstaw uzasadniających jej wprowadzanie w szkołach przysposabiających do zawodu. Można wymienić trzy główne podstawy – podstawy społeczne, podstawy fizjologiczne i podstawy psychologiczne.
Podstawy społeczne rewalidacji:
– postawy pozytywne: empatia, otwartość, akceptacja, życzliwość, tolerancja, współczucie
– postawy negatywne: przemoc, obojętność, izolacja, nietolerancja, litość
Podstawy fizjologiczne rewalidacji:
– związane są ze znajomością anatomii człowieka i prawidłowego rozwoju organizmu
– bardzo dobra znajomość specyfiki związanej z daną niepełnosprawnością
– poznanie przyczyn danej niepełnosprawności
Podstawy psychologiczne rewalidacji:
-obraz siebie – czy osoba niepełnosprawna posiada prawdziwy obraz swojej osoby czy nie i czy jest on obniżony czy nie
-obraz innych – czy osoba niepełnosprawna wie, że ludzie są różni, że nie ma tylko dobrych i tylko złych ludzi i czy posiada myślenie stereotypowe związane z przewrażliwieniem na temat własnej osoby.
Artykuł powstał we współpracy ze szkołą która zajmuje się przysposabianiem do zawodu – Otwarte Okno (szczegóły na tej stronie: http://www.otwarteokno.edu.pl/strony/137/szkola/)